Przez ten artykuł, dowiesz się o historii podnoszenia ciężarów i Olimpiady. Obejmuje to jego początki i pierwsze zawody. Zawody odbyły się najpierw w Stanach Zjednoczonych i Europie Wschodniej. Od czasu pierwszych zawodów sport ten urósł do rangi jednego z najpopularniejszych sportów na świecie.
Origins
Origins Olimpiada w podnoszeniu ciężarów sięga XVIII wieku, kiedy to strongmani zaczęli rywalizować w cyrkach i teatrach. W latach 90. XIX wieku zawody w podnoszeniu ciężarów zaczęły odbywać się w ramach Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Ostatecznie zawody te zostały włączone do Igrzysk Olimpijskich w 1896 i 1900 roku. Następnie, w 1904 roku, zawody w podnoszeniu ciężarów zostały zawieszone do 1920 roku, kiedy to powstała Międzynarodowa Federacja Podnoszenia Ciężarów.
Zawody w podnoszeniu ciężarów nie stałyby się globalnym sportem, jakim są dzisiaj, gdyby nie włączono tych podnośników. Podnoszenie ciężarów musiałoby stać się znacznie bardziej elastyczne, aby móc rywalizować na Olimpiadzie, a nacisk zostałby położony na większy zakres ruchu. Klasy wagowe byłyby teraz określone przez masę ciała, a zawodnicy rywalizowaliby z ludźmi, którzy byli tej samej wagi ciała, co oni. Podnoszenie ciężarów miałoby trzy próby na każdej windzie, a każda próba musiałaby być udanym Snatch lub Clean & Jerk.
Podnoszenie ciężarów zostało po raz pierwszy włączone do igrzysk olimpijskich w 1896 roku w Atenach, w Grecji. Było to przypadkowe wydarzenie, i zasilało ogólny pokaz. Jednak w 1904 roku do konkurencji dodano sztangi. Zawody okazały się wielkim sukcesem, a olimpijska impreza w podnoszeniu ciężarów stała się główną atrakcją.
W latach 70. zawody w podnoszeniu ciężarów zostały usunięte z programu olimpijskiego. Było to w dużej mierze spowodowane problemami z sędziowaniem. Ponieważ czyszczenie i wyciskanie wymaga, aby zawodnik stał w pozycji wyprostowanej, było trudne do oceny. Ponadto, podnoszący ciężary zaczęli używać mięśni rdzenia do podnoszenia ciężarów. Zostało to uznane za sprzeczne z oryginalnym duchem podnoszenia ciężarów.
Pierwsze zawody
Podnoszenie ciężarów na olimpiadzie po raz pierwszy przeprowadzono na igrzyskach w 1920 roku. Zawody składały się z 10 kategorii wagi ciała dla mężczyzn i dziesięciu kategorii dla kobiet. Kategorie podnoszenia ciężarów dla mężczyzn mieściły się w przedziale od 55 kg do 109 kg, a kategorie podnoszenia ciężarów dla kobiet w przedziale od 45 kg do 87 kg. Zawody zostały podzielone według wieku i płci, aby zapewnić sportowcom możliwość rywalizacji w ich własnej kategorii wiekowej i wagowej.
Na początku XVIII wieku sport ten nie był częścią olimpiady, ale został włączony do igrzysk w Atenach. Od tego czasu podnoszenie ciężarów stało się ważną częścią olimpiady. W przeszłości było ono częścią starożytnych igrzysk światowych. W pierwszych igrzyskach podnoszenie ciężarów było częścią zawodów w gimnastyce mężczyzn i zapasach kobiet.
Przed pierwszymi zawodami ważne jest, aby zdecydować, jakie są twoje cele. Czy chcesz uzyskać rekord osobisty (PR), lub konkurować, aby zdobyć medal? Jeśli tak, będziesz chciał zacząć od niskiego poziomu. W ten sposób będziesz w stanie zrobić wszystko, co najlepsze.
Podnoszenie ciężarów powróciło na Olimpiadę w 1920 roku. W pierwszych zawodach wzięło udział czternaście narodów. Podnoszenie ciężarów składało się z podnoszenia jedną ręką i podnoszenia dwiema rękami. Zawody zostały ostatecznie rozszerzone o pięć dywizji wagowych.
Początki w Europie Wschodniej
Sport podnoszenia ciężarów w Europie Wschodniej ma długą historię i został w dużej mierze rozwinięty przez Związek Radziecki. Jest to stosunkowo niedrogi sport, a wiele krajów, które wcześniej należały do Związku Radzieckiego, miało długoletni program podnoszenia ciężarów i infrastrukturę do jego kontynuacji po upadku Związku Radzieckiego. Podnoszenie ciężarów w Europie Wschodniej jest nadal sportem elitarnym, a wielu z najlepszych zawodników na świecie pochodzi z tego regionu.
Na początku lat 80. Bułgaria zdominowała Mistrzostwa Świata, zdobywając dziewięć medali. W 1985 roku Abadjiev przejął bułgarską drużynę podnoszenia ciężarów i obiecał, że na Mistrzostwach Świata pokona Rosję. Drużyna zdobyła 26 złotych medali, w tym 16 złotych. W tym czasie w ZSRR zarejestrowanych było 340 000 ciężarowców.
Podnoszenie ciężarów zadebiutowało na Olimpiadzie w 1896 roku w Atenach. Do Igrzysk w 1920 roku, czternaście narodów rywalizowało w zawodach podnoszenia ciężarów. Pod koniec tej dekady, podnoszenie ciężarów miało swoje własne dywizje wagowe, w tym jednoręczny snatch, dwuręczne clean and jerk oraz jedno- i dwuręczne pressy.
Popularność sportu wciąż rosła, a sport zyskał uznanie na całym świecie. W latach 60. Stany Zjednoczone zdominowały ten sport i co roku produkowały złotych medalistów. W kategorii 125 kg Kirk Karwoski ustanowił długoletni rekord świata w przysiadzie – 455 kg. Inni wybitni zawodnicy w tym czasie to Ed Coan, Dave Ricks i Dan Austin. Po tym jak USA zdominowało świat przez dekadę, kraje Europy Wschodniej zaczęły zwracać na siebie uwagę. Do Mistrzostw Świata w 2000 roku, Rosja miała zawodników regularnie stających na podium. Rosjanin Alexander Sivokon zdobył do 2000 roku sześć tytułów mistrza świata.
Początki w Stanach Zjednoczonych
Sport podnoszenia ciężarów rozpoczął się w XVIII wieku jako zawody międzynarodowe. Sport ten rozprzestrzenił się na inne kraje i regiony, a w końcu został włączony do Olimpiady. Dziś zawody w podnoszeniu ciężarów odbywają się na całym świecie. Ale w jaki sposób podnoszenie ciężarów weszło do Olimpiady?
Podnoszenie ciężarów zostało włączone do pierwszych nowoczesnych Igrzysk Olimpijskich w Atenach w Grecji w 1896 roku. Było to małe wydarzenie, w którym uczestniczyło tylko trzynaście krajów, ale i tak stało się popularne. Od tego czasu podnoszenie ciężarów regularnie pojawia się na Olimpiadzie. Jego popularność stale wzrasta. Podczas gdy Stany Zjednoczone pozostają w tyle za resztą świata w zawodach konkurencyjnych, podnoszenie ciężarów jest podstawą Igrzysk Olimpijskich od początku ich istnienia.
Popularność podnoszenia ciężarów wzrosła po I wojnie światowej. Wcześniej nie istniał żaden standardowy program, a zawody były nieformalne. Zawody amatorskie zyskały na popularności, a konkurencje rozpoczęły się od takich podciągnięć jak wyciskanie na ławce i podrzuty. Do Igrzysk Olimpijskich w 1896 roku, zawody obejmowały podnoszenie jednorącz i oburęczne, a nawet kategorie wagi ciała.
Olimpijskie podnoszenie ciężarów stało się bardziej standardowe, z mniejszą ilością ruchów i koncentracją na większych grupach mięśniowych. Ponadto wyeliminowano ćwiczenia wykonywane w pozycji leżącej oraz jednoramienne wersje dwuręcznych podnoszeń. Wyeliminował również ruchy, które wymagały elastyczności i podnoszenia wytrzymałości. Podczas gdy prasa była jednym z oryginalnych podnośników olimpijskich, została porzucona w 1976 roku ze względu na kontrowersje dotyczące techniki. Pozostały tylko dwa inne konkurencyjne wyciągi: clean and jerk i snatch.
Początki w Paryżu
Początki Olimpiady w podnoszeniu ciężarów rozpoczęły się w 1896 roku, kiedy Francuz, Michel Breal, zaproponował maraton jako wydarzenie na Igrzyska. To wydarzenie, które podążało trasą Pheidippidesa, greckiego posłańca, który został wysłany z równiny Maratonu do Aten w 490 roku p.n.e., było tak popularne, że stało się centralnym punktem Igrzysk. Zwyciężył w niej Francuz o imieniu Spyridon Louis.
Igrzyska olimpijskie w 1924 roku odbyły się w Paryżu we Francji. Zostały one zorganizowane jako hołd dla barona de Coubertina, ówczesnego prezydenta MKOl. Na tym kongresie międzynarodowe federacje uzyskały większą kontrolę nad sportem, a krajowe organizacje olimpijskie zaczęły organizować próby, aby wybrać najlepszych sportowców do rywalizacji. W sumie w igrzyskach wzięło udział trzy tysiące zawodników. Kongres wyznaczył również cele dla sportu, aby poprawić jego fizyczne i moralne cechy oraz rozwinąć poczucie ducha zespołowego.
Podnoszenie ciężarów stało się oficjalną imprezą Olimpiady w 1904 roku. W swojej pierwotnej formie, zawody w podnoszeniu ciężarów obejmowały podnoszenie na jedną i dwie ręce. W pierwszych zawodach Launceston Elliot i Viggo Jensen zdobyli po złotym medalu. Punkty były przyznawane za ciężar i styl podnoszenia.
Jednak podnoszenie ciężarów może być wyłączone z menu w Paryżu 2024, ze względu na powszechny doping Tamasa Ajana, który przez lata pełnił funkcję prezydenta Międzynarodowej Federacji Podnoszenia Ciężarów. Niedawny film dokumentalny w niemieckiej telewizji ujawnił powszechny doping pod jego kierownictwem.
Udział kobiet
Udział kobiet w podnoszeniu ciężarów jest stosunkowo nowy, ale w ciągu ostatnich kilku lat ogromnie wzrósł, dzięki popularności CrossFitu. W Stanach Zjednoczonych kobiety stanowią obecnie 52% wszystkich zawodników. Jednak w innych krajach liczby te są nadal niskie. Ważne jest, aby zrozumieć, jak płeć wpływa na wydajność w podnoszeniu ciężarów, ponieważ może to dostarczyć informacji trenerom, sportowcom i krajowym organom zarządzającym.
Pierwsza próba włączenia kobiet do zawodów w podnoszeniu ciężarów miała miejsce w 1981 roku. Murray Levin poprowadził działania mające na celu zorganizowanie Mistrzostw Świata dla kobiet w Daytona Beach na Florydzie. Impreza okazała się zaskakującym sukcesem, a kobiety szybko zyskały swoją rangę i międzynarodowy status. Pomimo stosunkowo niewielkiej liczby, kobiety zaczęły dominować w tym sporcie.
Sport podnoszenia ciężarów ma bogatą historię. Pierwsze olimpijskie zawody w podnoszeniu ciężarów odbyły się w Atenach w 1896 roku, ale przez wiele lat był to sport tylko dla mężczyzn. Konstytucja sportu wyraźnie mówi, że jest to sport dla mężczyzn, ale w latach 80. ruch podnoszenia ciężarów rozprzestrzenił się na inne kraje. Kobieta o imieniu Judy Glenney była jedną z pionierek tego ruchu.
Udział kobiet w podnoszeniu ciężarów był początkowo powolny, ale obecnie rozwinął się w przemysł, który przyciąga elitarnych sportowców. Sport ten jest konkurencyjny, a sportowcy dążą do osiągnięcia maksymalnej kategorii wagowej w każdej kategorii.
Podobne tematy
