Sztuki walki występują w wielu różnych stylach i odmianach. Od boksu do strzelania do zachodniej walki mieczem, istnieje wiele różnych form. Te style dzielą się na wiele podstylów, jak również. To sprawia, że trudno jest skategoryzować sztuki walki w prosty sposób, a same kategorie często nie są jasne.
Karate
Karate to styl sztuk walki, który uczy samoobrony i zasad moralności. Podkreśla również psychiczne i fizyczne aspekty samodoskonalenia. Uczniowie uczą się jak blokować ataki i zadawać potężne ciosy. Dodatkowo trening uczy ich jak radzić sobie ze stresem.
Karate jest podzielone na różne style, zwane kata. Te różne style rywalizują w turniejach. Niektóre zawody są lekkokontaktowe, a inne pełnokontaktowe. Wiele stylów karate ma swoje własne zasady i przepisy. Istnieje wiele różnych organizacji, które organizują karate sportowe, w tym WKF, IASK i TKL. Niektóre kraje mają więcej niż jedną federację, więc sport może być konkurencyjny.
Karate jest systemem samoobrony, który podkreśla zastosowanie siły ciała w miejscu uderzenia. Kładzie nacisk na użycie rąk, stóp, przedramienia, kolana i łokcia. Niektóre style wykorzystują również broń, np. miecz. Oprócz kata, trening karate skupia się na taktyce, wyczuciu czasu i dyscyplinie psychicznej.
Należy pamiętać, że karate ewoluowało przez wiele wieków. Po raz pierwszy pojawiło się na wyspie Okinawa w Japonii. Później zostało sprowadzone do Japonii, gdzie było nauczane przez okinawskich mistrzów, takich jak Kenwa Mabuni i Chojun Miyagi. Później stała się popularna w całym kraju. Obecnie istnieje wiele systemów i szkół karate i jest to jeden z najpopularniejszych rodzajów sztuk walki na świecie.
Judo
Judo to sztuka walki wykorzystująca techniki grapplingu. Celem jest zdobycie ippon, lub „punkt”, który kończy mecz natychmiast. Istnieją cztery różne sposoby zdobycia ippon: przypięcie przeciwnika do pleców przez co najmniej 25 sekund, wykręcenie jego ramienia pod precyzyjnym kątem lub duszenie.
Judo zaczęło się jako forma sztuki dla samurajów. Samuraje używali tej sztuki do ochrony przed wrogami i do walki na polu bitwy. Później stało się sportem. Jej założyciel, Jigoro Kano, wziął metody i techniki ju-jitsu i zmodyfikował je, aby były bardziej wydajne i skuteczne. Nadał również sztuce walki silną orientację moralną i nacisk na wychowanie fizyczne.
Ostatecznym celem judo jest rozwój silnego ciała i umysłu. Sztuka judo kładzie nacisk na elastyczność w technice i dostosowuje się do sytuacji, w których jest uprawiana. W rezultacie, siła i moc są mniej ważne niż technika i czas. To sprawia, że judo jest popularnym sportem dla ludzi w każdym wieku. Jest to również świetny sposób na utrzymanie formy i rozwinięcie pewności siebie. Jest to również doskonały sposób na naukę samoobrony.
Podczas zawodów zawodnicy judo używają technik uderzeniowych, aby kontrolować swoich przeciwników. Techniki te znane są jako kata. Te wcześniej zaaranżowane ruchy wymagają doskonałej formy i techniki.
Kung Fu
Kung Fu, jedna z najstarszych chińskich sztuk walki, kładzie nacisk na zdrowe połączenie ciała i umysłu. Ćwiczący musi panować nad swoim ciałem, aby bronić go przed krzywdą. Musi być również świadomy swojego otoczenia i być przygotowany na każdą sytuację, która może się pojawić. Ta sztuka walki ma wiele korzyści do zaoferowania ludziom w każdym wieku i na każdym poziomie sprawności.
Termin Kung Fu pochodzi z języka chińskiego, gdzie oznacza „metodę pięści”. Oznacza również „prawo pięści”. Wiele technik wykonywanych jest za pomocą rześkich ruchów, które charakteryzują się wyraźnymi zatrzymaniami i przesunięciami. Dzięki temu Kung Fu jest popularną formą sztuki walki, zarówno w Japonii jak i w Chinach.
Kung fu wpłynęło na wiele różnych form sztuk walki. Pierwotnie kung fu było sportem walki, który skupiał się na filozofii ataku/obrony i ruchu. Od tego czasu istnieje wiele różnych stylów, w tym opartych na walce ze zwierzętami i ludźmi. Na zachodzie, Kung Fu stało się stałym elementem filmów akcji. Pojawiło się m.in. w serii Matrix, Transporterze i Kill Billu.
Kung fu to ćwiczona umiejętność, która wywodzi się ze starożytnych Chin. Jest uważana za jedną z najstarszych form sztuk walki. Była używana przez daoistów jako forma ćwiczeń. W rzeczywistości pierwsze znane dowody wykorzystania Kung fu w walce pochodzą z V wieku p.n.e., kiedy to w Chinach powstała świątynia Shaolin.
Taoistyczne sztuki walki
Taoistyczne sztuki walki istnieją w szerokim spektrum stylów. Wiele stylów wewnętrznych jest bardziej skupionych na świadomości umysłu i ducha niż na walce. Celem jest utrzymanie doskonałej równowagi i relaksacji. Style te są często kojarzone z klasztorami taoistycznymi w centralnych Chinach. Istnieją jednak również różne style zewnętrzne.
Sztuki te opierają się na filozofii wszechświata. Taoiści postrzegają naturę jako system wzorców. Wzorce te są często wyrażane poprzez pięć elementów, znanych jako Pięć Faz. Każdy element definiują jako podstawowy energetyczny budulec i naturę wszelkiego istnienia. To przekonanie zostało zastosowane do wielu starożytnych sztuk walki i znajduje odzwierciedlenie w każdej technice.
Wing Chun jest jednym z przykładów sztuki walki, która zawiera filozofię taoistyczną. Podkreśla ona siłę poprzez miękkość, yin i yang wszechświata oraz koncepcję oderwania. Koncepcje te są również stosowane w treningu karate. Wszystkie trzy rodzaje sztuk walki wykorzystują techniki kontroli i manipulacji energią.
Wu był nauczycielem Suna we wczesnych latach jego treningu. Wu był fascynującą postacią. Przedstawił Sunowi wiele niejasnych figur, takich jak Qigong Dziewicy, który jest tak przydatny na targowiskach. Wu nauczył także Suna jak używać ukrytej broni, co jest istotną umiejętnością w warunkach miejskich.
Podobne tematy
